Suç Kimin?

Hiç erimedi umduğum dağların karları

İçimdeki yaprakları savuran,

Sonbahar rüzgârı.

Suç kimin?

Belki de hiç kapanmaz hasret yarası

Ve,

Yakamızı bırakmayan kader karası.

Nereye gitsem,

Nereye baksam,

Ankara’nın gri sokakları.

Bambaşka olsa her şey,

Bitse artık içimizdeki yaşam tasası,

Bitse tüm ruhların yarım kalmışlığı.

Değişmez çevirdiğimde göğe başımı,

Bulutlarda sohbet arayan gözlerimin yalnızlığı.